Kerkük'ten Azerbaycan'a

u2140382

Dünya Sana Vatan oldu

Vaqıf Caferoğlu Memmedov De ahından ne yanmadıNe gamınla boyanmadıKara bahtın uyanmadıGam içinde yatan olduDilek umudum penahındanFelekler yandı ahındanTanrı geçti günahındanNalan arşa çatan olduSen pir çıktın ağa çıktınZulmet yardan ağa çıktınDert elinden dağa çıktınDağ derinden iten olduŞiirin oldu mülkün malınYanar şama döndü halinDertten ağardı sakalınÖmrün gemde öten olduSeni saya salmadılarMesleğinde kalmadılarSelam verdin almadılarSeni pula satan olduAhın nalen var beladaÇalkalandın her beladaKabrin Kaldı Kerbela’daDünya sena Vatan oldu 1 Bu şiir Fuzuli’nin doğumunun 500. Yılında Bağdat’ta düzenlenen 17-19 Eylül 1994 tarihinde Bağdat’tadüzenlenen Fuzuli festivali anısına yayınlanmıştır.2 Vaqıf Caferoğlu Memmedov, Yurt gazetesi, Sayı, 1183, 1 Kasım 1994, Bağdat, son sayfa

KERKÜK

Bugün senin taleyini (talihini) düşünürem,Ağır günde üstünü od alan KerkükÖnde katil, sağda düşman, solda yağıYurt-yuvası, el-obası talan KerkükDerdlerini zirvelere ten biliremAzabından saçlarıma den biliremBorçalı’yam, ne çekirem men biliremBorçalı tek gönülbağı talan KerkükBeşyüz ildi bayat sende nesim sendeMenden kopan ruhum sende, sesim sendeGel kavuşağ, kurbanımı kesim sendeBed haberler yalan olsun yalan KerkükEvvelki tek vuran elim yoxdu heleQılınç çekip coşan delim yoxdu heleFatih yoxdu, Sultan Selim yoxdu heleGözle görek, gözü yolda qalan KerkükHarda zor var, orda xebis barmağı varHarda şer var, orda iblis barmağı varTaleyinde bir “ingiliz barmağı” varQısmetini qızıl ilan çalan KerkükQarabağ da Erbil, Musul taleldiRuhu girov (rehin) , özü yoxsul talelidiEzilenin taleyi qul taleyidiYıxdı seni filanoğlu filan KerkükDöne döne sındırıblar inadınıUçabilmir tale qırıb qanadınıMekke bilib öz adını, soyadınıNamazını Türk’e sarı qılan KerkükCellad diyek, yağı diyek bextimizeÖmrün qarq çağı diyek bextimizeLayla çalaq, ağı diyek bextimizeSen anam ol, men de senin balan Kerkük ZELİMXAN YAKUB-AZERBAYCAN 16 Mart 2003

Halin Necedi Kerkük

Zalimhan Yakup Atılanlar, atılmış, satılanlar satılmış,Ağı zeher katılmış, balın necedi KerkükEl verdin el kestiler, yeridin yol kestilerDanıştın dil kestiler, lalın necedi KerkükYamaç yandı, yal yandı, dilli sustu lala yanıdıÇay kurudu sal yandı, salın necedi KerkükŞer ucuza çalandı, hazineler talandıDeymişin taptalandı, kalın necedi KerkükSene dil uzatanın diline dil verdilerSene el uzatanın eline bel verdilerBugün nale çeken yok, nərə çeken gerekdiHakkı göyden endirip yerə çəkən gerekdiÇekilmez ağırların, taşınmaz yüküm harayBudanan budağların, doğranan kökün harayBu derd meni oyandı, yaman güne koyandıYine biz-biz dayandı başımda tüküm harayDön keserli kılınca, başı koyma balıncaQarabağın dalınca giden Kerkük haraya 1 Kerkük Gazetesi, 23 Kasım 2024 (https://kerkukgazetesi.com/azerbaycanin-halk-sairi-zalimxan-yakubdan-halin-necedi-kerkuk-siiri/

Vatandan Yahşı Yoktur

Süleyman Rüstem Bu torpakatan 2 alınmıştır mayam, koy bilmeyen bilsinBudur ancak, bu torpaktır anam, koy bilmene bilsinBu yerden etmişem pervez, bu yerden almışam kuvvetBu torpakta yaranmıştır, mene devlet veren devletCemalinden bu şair, gözlerimse bir an ayrılmazBaşım üstünde kılıç oynatsa da gam, hicran ayrılmazGezip, gördüm bu dünyada güzel dilber şehir çokturFakat, zannımca hiç yerde Vatandan yahşı 3 yer yoktur. 1 Süleyman Rüstem, Vatandan Yahşı Yoktur. Çağdaş Azerbaycan Şiirinden Seçmeler. Bağdat 1974, s, 332 Topraktan3 Güzel

BAĞ VE GÜLİSTAN OLACAK

Gam etme zulüm kârın hanesi talan olacakGidecek izzeti elden evi viran olacakHer ne kadar zulüm eylese gayb değil koy etsinSabreyle pir müşkülümüz asan olacakGülecek milletimiz matemi bir dem gidecekKurtulup zulüm ve sitemden gözü şadan olacakZulüm kârın binası cehliyle abad olunupYine yetişip adliyle suzan olacakSen deme çaresi yoktur bu güz giryanınınBizi giryan edenin gözleri giryan olacakDağlar köhne bina köhne sevenler gidecekBu harabat yerine mekteb-i insan olacakİndi mahrumlar itkinlik eder Tebriz’iBu vatan gülşan olub bağ-ı gülistan olacak Vahid’in Gazelleri ve TerkiTasnifler adlı kitabından

GÜLE GÜLE

Maral çıktı dağ döşüneSeher vakti güle güleSol eliyle sağ döşüneBir gül taktı güle güleGüle güle güle güleBülbül konup gonca güleSol eliyle sağ döşüneBir gül taktı güle güleBileziği ağ altındanYere düştü göğ atandanKara gözler kaş altındanSüzüp aktı güle güleGüle güle güle güleBülbül konup gonca güleAla gözler kaş altındanSüzüp baktı güle güleDedim ay kız nedir adınDedi benim gözün aydınDedim bana yar olaydınDönüp baktı güle güleGüle güle güle güleBülbül konup gonca güleDedim bana yar olaydınDönüp baktı güle güleDedim aydır gönder yüzünDedi bana dönder yüzünGeldi bahar ömrümüzünSeher vakti güle güleGüle güle güle güleBülbül konup gonca güleGeldi bahar ömrümüzünSeher vakti güle güle Samed Vurgun

Dünya Dili

Sabir Rüstemhanlı İnsanlar dilimi bilmiyorlarsaToprağa bakarım, taşa bakarım.Ağaca bakarım, kuşa bakarım,Yıldızlar: Gözümü göklere asan,Sulara söylerim sözümü asan. 3Zaten göğün dili her yerde birdir!Meteor yağmuru, yıldırım sesi…Zaten bir zamanlar tabiat olmuşİnsanın insanla tercümecisi…Milyonlar el açar bir oda doğru,Belki yerin dili, ekmek dilidir?Sessiz çığlığını her insan tanır,Dünya tercümanı çiçek dilidir!Zirveler arzumu yığar bir yere,Ömrün nidasıdır, mezarda taşlar,En uzun beytimi gök kitabındaÜlkeden ülkeye turnalar yazar!Köhne vurgunuyum tan ışığının,Seherin teli da beni yandırır.Güneş: Kâinatın dil öğreteni,Her bir yanı eşit ışıklandırır.Değişmez sevgimdir yaz yağmurları,Gâh ılık, gâh soğuk esen külekler,Birden bir geçitte kesip yolumu,Hınç ile üstüme dökülecekler.Kayanın duldası, suyun yosunu,Turnanın teleği, yolun taşıyım.Ben dünya dilini bildiğim içinYerin şair adlı vatandaşıyım. 1 Sabir Rüstemhanlı, Dünya Dili. Köroğlu dergisi, Sayı, 9, Mayıs 2016, s, 17-18 Eskişehir2 Sabir Rüstemhanlı, Dünya Dili. Kerkük Gazetesi, 2 Şubat 2018, Kerkük3 Asan: Kolay, kolayca yapılan.

Çargâh MakamıLEYLE BALAM E LEYLE

Resul Rıza Gül açıldı çimendeLeyle balam e leyleGönlüm düşmez kemendeLeyle balam e leyleLeyle balam e leyleŞirin dilim e leyleSen ömrümün gülüsünBahçemin sümbülüsünGül dudağın gülendeNeylersen gülü senLeyle balam e leyleGüneşli gündüz seninDere senin düz seninEle sevinç getirenBu hoş günümüz seninLeyle balam e leyleSen doğrudan bahtiyarBeşiğinden gün doğarBüyü hele dol yaşaNurlu geleceğin varLeyle balam e leyleBir sevinç var sendeSende nefesindeNe tatlıdır yaşamakAzatlık ülkesindeLeyle balam e leyle

İNSAN

AZERBAYCAN ŞİİRİNDEN Sesleri kesildiFikirleri dolaştıKurşun asıldı kipriklerinden 1— Aç kapıyı— Buyur— Men ölümem— Hoş geldin desemBiraz gülmeli çıkar 2— Gelmişsin apar— Adı, atasının adıYaş, unvanı budur— Giden, dur!Uzun, derin bir sukutBir saniye, tamamKalktı ayağaDedi: Gidek! 3Demedi, men değilemSen axtardığın 4 adamRESUL RIZA (Vakit Varken kitabından) 1 Kirpik2 Gülünç olur3 Gidelim4 Aradığın

YARALI KƏRKÜKÜNBUGÜNLÜ XOYRAT VƏ MANİLƏRİ

Resul Rıza Bir yanım MosuldurBir yanım Ərbil,Bəxtimə yazıldıBu qara nisgil.Çəkdiyim ağrılıİllər içindəNə bəd gəldi qanlı,Qadalı bu il.Güneylər, ay quzeylər,Dərdim odu buz eylər.Gəldi ağır günlərim –Bir dərdimi yüz eylər.Bağdaddan karvan gəlir,Dərdli, pərişan gəlir.Kimlər qurban kəsilib,Sularım al-qan gəlir.Məsulun yolu daşdı,Yollar qana bulaşdı.Bir-birinin qənimiİki insan- qardaşdı. Kərkük üstü dumandı,Kərkük oda qalandı.Kərbəla müsibətiBuna baxsan yalandı.Ərbilə,Yanğın düşdü Ərbilə;Höcəti kəsmək olmazDava-dalaş, hərb ilə. 1 Ərbilə,Karvan gedər Ərbilə.Sirrini elə saxlaNə qardaş, nə ər bilə.Dənizə,Dolu düşdü dənizə.Namərd, əlin qurusun,Necə qıydın Təbrizə.Dərələr,Yastı, çuxur dərələr.Bağ salmadım ki, yadlarMeyvəsini dərələr. Bu dağlar,Bu dərələr, bu dağlar.Kimə neyləmişdilərSındırılmış budaqlar.Ay buluddan göründü,Yenə gizlənər indi.Göydən bir dəmir düşdü,Bütün Kərkük diksindi.Tərlan uçdu, sar gəldi,Dolukəsdi, qar gəldi.Eyvana kölgə düşdü,Dedim yağılar gəldi.Bağdad qızıl, gümüşdü,Bağdada yanğın düşdü.Belə qara günləriBağdad haçaq görmüşdü.Atlarım,İlxı-ilxı atlarım. Bir çətin günə düşdüm,Ağladı xoyratlarım.Naxçıvandan,Təbrizdən Naxçıvandan.Ağla, gözlərim, ağla!Ayrıldın çox cavandan.Külək əsdi güneydən,Bir nalə qopdu neydən.Alov yağdı, köz yağdıGecə ulduzlu göydən.Kərkükün baş qalası,Divarı daş qalası.Ölü ana yanındaTökür qan-yaş balası.Qara yellər əsəndə,Elin dərdi var səndə.Yeddi qurban kəsərəmBu davalar kəsəndə.Ay batdı gün doğanda,Nur zülməti boğanda.Kim görmüşdü buluddanÖlüm daşı yağanda.Tufan qopdu quzeydən,Qara buludlu göydən.Bir od düşdü Kərkükə –Nalə qalxdı yüz evdən.Göydə ildırım çaxar,Dərələrdən sel axar.Çox sürməz bu qaranlıq,Səhər olar, gün çıxar.

Scroll to Top