u2140382

Azrail arz ederek söyledi: Ey Rabb-i anamBir tabib işte, bu el kolları ki kırdı tamamMen aydınca hele bir olmalı bimarı helakO alır olmamalı min neferin canını pakVerdiğin canları min min ki bu zalim alacakDe görüm kul diye yahu sana bes kim kalacak?Koy alım canını bari koparım mahşeriniYoksa billah kıracak kollarının ekseriniBu temennimi kabul eylemez olsan halaKerem et ta amelimden vereyim istifaBaşka bir hizmete nasba beni kıl minnettarAzrail olmağı ver işbu tabibe zinhar! Mirza Ali Ekber Sabır

Ömür ottu 1 çiçek görmedik hiç üz gülmezdenŞadlık yerine geldi figan bülbülümüzdenÂdet bizedir söylemeyin yâdlara esrarDil açmayub incik demedik müşkülümüzdenDaim yaşayış oldu bize bir kara dostak 2Kol kıç yerine bende vurulduk dilimizdenLal ol dediler bilmedik hiç buna kim sözdürSes çıkmadı bir başlı olan aklımızdanBin hileye aldattı özün başlı bilenmezPul aldı, makam aldı usandı elimizdenÇun sattı elin doğma dilin oldu şerefsizBaşa ne gelir gör böyle ………………Lakin gele bundan da çetin gün hüsnüm menAyrılmaram hiç an elimizden dilimizden Hasan MecidzadeTebriz 1 Bitti2 Tutsak, esir BÜYÜK TANRIBüyük Tanrı! Senden oldukça hoşumMeni öz kökümden sen Türk yarattınÜrek 3 verdin mene aynadan duruBütün çirkinlikten kırağa attınYarattın sen meni büyük bir eldenKi yok senden başka onun tek uca 4Yaranışı düzgün içi arınmışDili düz danışan 5 sözü durucaYaltaklıktan 6 bizi ırak yarattınBurdurmadık boyun, burmadık boyunElimiz altında olan ellerinDinini, dilini etmedik oyunYayıldık âleme ulduzlar 7 kimi 8Gölgede, güneşte parıb parlayanGünü günden artıp sayıştan çıkanDenizler tek aşıp çalkanup taşanYarattın sen bizde başka bir sümük 9Bundan özümüzde ayrı duruş varGözümüz korkmazdır huyumuz iti 10Baksan bütün Türk’e birbire okşar 11Büyük Tanrı meni her ne yarattınSevdim kucakladım besledim onuGüvendim kökümden ne olduğumaParladı ağnımda 12 asalet düni Ali Tebrizi 3 Yürek4 Yüce5 Konuşan6 Yaranmak7 Yıldızlar8 Gibi9 Kemik10 Keskin11 Benzer12 Arkamda

Kasım Kasımzade Ya bir karlı şehirHer yan duman, sis…Buz tutup gülleri,Torpağı daşı.Burada çok darıhtım 3Mihriban bir hisOldu üreğimin 4 aziz sırdaşı.Bir hayatım idiYol daşı tekHemişe yanımca o addımladıOnsuz bu yerlerdeDonardı ürek 5 …Bu aziz sırdaşınVatandır adı! 1 Kasım Kasımzade, Sırdaş. Çağdaş Azerbaycan Şiirinden Seçmeler. Bağdat 1974,s, 1502 Şair, eleştirmen. 23 Haziran 1923, Hocamsahlı köyü / Gubadlı / Azerbaycan doğumlu. Şeki PedagojiEnstitüsünü bitirdikten sonra Kelbecer ve Yevlak ilçelerinde öğretmenlik yaptı. Azerbaycan PedagojiEnstitüsüne kabul edildi. Filoloji Fakültesine devam ederken, Azerbaycan Gençleri gazetesinin şubemüdürlüğünü yaptı. Daha sonra çeşitli gazete ve dergilerde çalıştı. Nizâmi Edebiyat Enstitüsünde asistan vesonra profesör oldu. Kırktan fazla telif eserinin yanı sıra çeviriler yapıp yayımladı. Eserlerinden bazıları Rusçayaçevrildi. Çeşitli nedenlerle Türkiye’ye geldi. Şiirlerinden bir bölümü bestelenmiştir.3 Özledim4 Yüreğimin5 Yüeek

Ta ki düştüm hicrine, gönlüm figane başlarGeldi ahımdan menim feryada, dağlar, taşlarHüsnünü yâd eylesem ey servi boylum dilberimFirkatinden çeşme tek akar gözümden başlar.Mehir ruyin ser beser sihriyle tutu âlemiFitne ve kavganı başlar ol göz ile kaşlarAşka dıl verdin deyip cur etme ey zahit meneCan verir maşuka daim âşık kalışlar.Nasha ayıp eyleme miskin Hatayı şiirineÇun hakka malumdur gönlünde sır faşlar. 1 Hatayı’dan Bir Gazel. Kardaşlık dergisi, sayı: 11-12, tarih: Mart-Nisan 1979. Bağdat, s, 68

Mene Gülden Ağız söz deme gülüm Bir öpüş kıyyeden gönlüme değdinBilmeden insafsız, neler çekmişemKaşının ucunu görmeden ötürüGülüngeler sindirmiş dağlar sökmüşem İlhamına Güven Ne alkış ne şöhret iste adınaİlhamın yetecek yetse dadınaNamert dağ da olsa, ona güvenmeGüven öz gücüne öz kanadına Her derdin dermanı MuhabbettirO menim üstüme kin püskürendeOn ona yanaşdım muhabbetimleBüyün rakiplere üstün gelmişemMen öz temkinimle, liyakatımla 1 Halil Rıza, Kısa Kısa Şiirler. Çağdaş Azerbaycan Şiirinden Seçmeler. 1974 Bağdat, s, 210-211-212

Lay lay 1 dedim, yatasan,Kızıl güle batasan…Kızıl gülün içindenŞirin yuxu tapasan 2Böyle deyip menim 3 anamYırğaladı 4 beşiğimiAnamla bir o, leyledeÇekti menim keşiğimi 5Menim çocuk lanetindeSevgi sözü yokken heleSevdim ana dilimi menAnnemin her gülmesiyleYıllar geçti yaşa doldum 6Üregimden çıxmaz menimDoğransam da dilim dilimŞarkın sanat bayrağıdırFuzuli’nin gazelleriBak bu dilde vasfeylemişO en zarif güzelleriMen dünyanı degişmeremSabrın bir satırını menOnda gördüm öz diliminŞehidini men, ıtrını menKalbim hayat çeşmesidirSevinç yağır ah dağıtırMenim dilim gök gölümdüMenim dilim şah dağımdırKim sevmiyir öz dilini…………..menim gözlerimdenİlim, ilimBu Azeri toprağınınGüneşidir menim dilimHalil Rıza 1 Ninni2 Bulasın3 Benim4 Salladı5 Kerkük’te bağırdağ denilen çocuğu beşikte bağlamada kullanılan astarlı kumaş bağı6 Yaşça ilerlemek

Eğer bütün beşeriyet edüvvi-canım ola,Ürek sukut elemez aldığı metanetten.Rica-ü xavfa mekân vermerem ger âlimlerMin il de ve’z edeler dehşeti-kıyametten.Pelengler tuta dövrüm, çekinmerem asla,Ve ya ki, ve’d edeler devleti-cihanı meneKi, bir kese baş eyib eczimi beyan eleyim,Eğilmerem ne ki, yer, verseler semanı mene.Yanımda ger dura cellad elinde şemşiri,Ölüm gücile mene hökm ede olum teslim,Eyilmerem yene haşa! Ölüm nedir ki, onunGücile xelqe heqirane eyleyim te’zim?Cahanda yox ele bir qüvve baş eyim ona men,Feqet ne güçlü, zeif bir vücud var, yahuKi, hazıram yıxılıb xaki-payinel o her gün,Öpüm ayağım icz ile. Kimdir o? Nedir o?Ana!.. Ana!.. O adm qarşısmda bir qultekilHemişel secdede olmaq mene fexaretdirl;Onun eliyle bela behrine yuvarlansam,Yene xeyal ederem bezmi-istirahetdiri.Es, ey külek,l bağır, ey behri-biaman,i Iepelenl!Atıl cahana sen, ey ildir im, alış, parla!Gurulda, taqi-semavi,i gurulda, çatla, dağıl!Sen, ey Güneş, yağışın yağdır, ey bulud, ağla!Bunlar mene eser eylermi? Mütleqa yox!Yox! Feqet ana! O müqeddes adm qabağmda.iO pak bağrına bassın meni, desin laylay,Tebessüm oynadaraq titreyen dodağmda.Bütün vücudum eser, ruhum eyleyer pervaz,lUçar semalara o alemi-xeyaletde.Yatar, öler bedenim, nitqden düşer bir söz: –Ana.. Ana… Sene men rağibem itaetde!..Cafer Cabbarlı

Vatanını yad torpağınaDeğişen var.Vezifeni yoldaşlığaDeğişen var.Bu papağı o papağaDeğişen var.Artistliği arsızlığaDeğişen var.Ailesini yalğızlığaDeğişen var.Ressamlığı kasaplığaDeğişen var.Sakitliği gerginliğeDeğişen var.Temizliği çirkinliğeDeğişen var.Öz özünü döye döyeDeğişen var.Şairliği alimliğeDeğişen var.Özevini, yatağınıDeğişen var.Bakışını, kolağınıDeğişen var.Günahını, noksanınıDeğişen var.Pasportunu, unvanınıDeğişen var.Gül çiçeği kar altınaDeğişen var.Yer üstünü yer altınaDeğişen var.Seher akşam, akşam seherDeğişen var.Bu alemde gör ne kaderDeğişen var…! 1 Cabir Nevruz, Değişen Var. Çağdaş Azerbaycan Şiirinden Seçmeler. Bağdat 1974, s, 198-199

Gecedir al-alvan 2 qanovuz 3 kimi,Göklerin yüzünde yanar şafaklarGece her ülkede gece değil miGece hardan 4 alır nuru bu şehir?**Ele bil hardasa qalanan tonqal 5Göklere aksedir ışıklarınıBelki de aldadır meni bir hayalIşığı görürem bes tonql hanı?**Girdik otaqlara 6 Otaqlar soğukSobada ne odun ne de bir od yox 7 …**Geceni geçirdik Seher tezden 8Bu qadim şehri çıxdıq gezmeyeAğrılar geçse de yüreğimizden,Büyük bir merakla baxtıq her şeye.**Geldik bir hududsuz sahraya, burdaTorpaq oçaq oçaq alışıp 9 yanarAlışır tepe de daş da çuxur da,Alevin dilleri arşe dayanır.**Yanan ocaqlardan hey çetir çetirIlğımlar oynaşır göğün yüzündeAdamlar evlerde hasrettir,Ocaqlar alışır çolün düzünde.**Gece de gündüz de yanar boş yereHele kızınmamış bu oda ellerGurgur guruldayan bu meşallere“Baba Gurgur” diye tapınmış eller.**Bizim babalar da tapınmış oda,Hey odsuz yaşadı odlar yurdu da…Od, ışık demekten diller yorulduDolandı asırlar, dolandı iller 10Ocaqdan almadı ışığı, odu,Yüreğinden aldı yeni nesiller.1 Bahtiyar Vehapzade, “Baba Gürgür”. Kardaşlık dergisi, sayı: 9-10 Ocak-Şubat 1971, s, 412 Rengarenk3 Kökü kırmızı, maviye benzer bir renk ağacı4 Nerden5 Közlü Ocak.6 Odalara7 Yok8 Sabah erken9 Tutuşup10 Yıllar **Ey bu gözel yurdun öz sakinleri,Torpağınız kimi yansın kalbiniz!Bu od 11 qaynağından min 12 ilden beriBir qırıq od ala bildiniz mi?**Asla…! Ülkenizde görürem bugün,Qızarır, ağarır artıq dan yeri,Qalbiniz vatanın saadeti üçün“Baba Gurgur” kimi yanandan beri**Gönüller batarsa mateme, yasaKimseye od vermez bu od qaynağıYürek alışmazsa 13 yürek yanmasaIşıqsız qalacak Vatan toprağı.**Behtiyar Vehapzade/AzerbaycanKerkük 1959 11 Ateş12 Bin13 Yanmazsa

Payız geler ,yarpak düşer,Gökler kan ağlar, kan ağlar,Güneşş bakar gözüyaşlıGüler, kan ağlar, kan ağlar,Taleyin tarihi yazanıKalem çalar derdim sanı,Yüreğimin ağrısınıBiler, kan ağlar,kan ağlarHicranın bir nale başlar.Qanda salar gökte kuşlar.Durar kara krar taşlarGeler, kan ağlar, kan ağlarYürek,sağlarımı yaran,Seni yarın koydu viranGönlüm ona hoş güzaranDiler, kan ağlar, kan ağlarPayız da geldi-gederdi,İl yaz akdi,payız derdi,Ağaçlar mennen bu derdiBöler,kan ağlar,kan ağlar“Bu şiir Şair Fikret Qoca’nınÖmrümden Anlar ŞiirKitabından alınmıştır.”.FİKRET QOCA