Sabir Rüstemhanlı
İnsanlar dilimi bilmiyorlarsa
Toprağa bakarım, taşa bakarım.
Ağaca bakarım, kuşa bakarım,
Yıldızlar: Gözümü göklere asan,
Sulara söylerim sözümü asan. 3
Zaten göğün dili her yerde birdir!
Meteor yağmuru, yıldırım sesi…
Zaten bir zamanlar tabiat olmuş
İnsanın insanla tercümecisi…
Milyonlar el açar bir oda doğru,
Belki yerin dili, ekmek dilidir?
Sessiz çığlığını her insan tanır,
Dünya tercümanı çiçek dilidir!
Zirveler arzumu yığar bir yere,
Ömrün nidasıdır, mezarda taşlar,
En uzun beytimi gök kitabında
Ülkeden ülkeye turnalar yazar!
Köhne vurgunuyum tan ışığının,
Seherin teli da beni yandırır.
Güneş: Kâinatın dil öğreteni,
Her bir yanı eşit ışıklandırır.
Değişmez sevgimdir yaz yağmurları,
Gâh ılık, gâh soğuk esen külekler,
Birden bir geçitte kesip yolumu,
Hınç ile üstüme dökülecekler.
Kayanın duldası, suyun yosunu,
Turnanın teleği, yolun taşıyım.
Ben dünya dilini bildiğim için
Yerin şair adlı vatandaşıyım.
1 Sabir Rüstemhanlı, Dünya Dili. Köroğlu dergisi, Sayı, 9, Mayıs 2016, s, 17-18 Eskişehir
2 Sabir Rüstemhanlı, Dünya Dili. Kerkük Gazetesi, 2 Şubat 2018, Kerkük
3 Asan: Kolay, kolayca yapılan.